KeHaNeT...

Bir gün gerçekten gideceğim, bunca ısrarına dayanamayıp...

Bunca yolu kim yapmış diyeceksin..

Bu kadar toz ne ara birikmiş...

Böylesi bir hızı kim icat etmiş...

Bu karanlık kimin alamet-i farikası...

Bunca yalnızlığın tanrıya mahsus olması gerekmez mi...

Ben ne ile sınanıyorum diyeceksin..

Yaşadığım günden daha büyük mü günahım...

Ettiğim kelamların bedeli bu mu...

Ben bu kadar büyük müyüm...

Dünyada bu kadar acı var mıymış diyeceksin...

Savaşlar bitmemiş miydi...

Masumlar böylesi acıları haketmek için ne yapmış olabilir...

Bunca kan nereden çıkıyor, kimden akıyor....

Bir gün gerçekten gideceğim....

Gözüne çektiğim perde de gidecek benimle...

Kulağına fısıldadığım masallar gidecek peşim sıra....

Odana yaktığım mum sönecek...

Karanlık ile, gerçekler ile, acılar ile yüzleşmek zorunda kalacaksın...

Gözümdeki sen ile yüzleşeceksin...

Bende yaşıyor olmanın ne büyük konfor olduğunu anlayacaksın...

Kaybedince...

Ben gitmiş olacağım, bunca ısrarına dayanamayıp....

Sen bu kocaman, karanlık, korkunç dünyada tek başına kalacaksın...

Şimdi otur bir kez daha düşün....

Gideyim mi, kalayım mı?