Para-sızlık

Evet sebepsiz mutluluğumuzun sonuna geldik...
Zaten de belliydi...
Durduk yere bu kadar mutlu olunur mu canım?
Neymiş, burnundan nefes alabiliyormuş; peeeh...

Yaz geldi ve benim yine nefes aldırmayan parasızlık günlerim başladı...
Bu kadar mı parasız olunur arkadaş?
Resmen, ölücem parasızlıktan!

Hiç bir şey yemesem, içmesem...
Kira, fatura falan da ödemesem...
Boşlukta asılı kalsam yani...
Yokmuşum gibi olsa, hiç var olmamışım gibi...
Ama bi yandan maaşım da yatmaya devam etse...
Ancak ve ancak 16 ay sonra sıfırlanıyor borçlarım!
Böyle bir hayat var mı ya?

Yemin ediyorum o kadar sıkıldım ki!
18 yaşımdan beri ekonomik olarak rahat yüzü görmedim arkadaş!
Bu nasıl bir bahtsızlıktır?

Meslek konusunda yanlış seçimler mi yapıyorum yoksa külliyen mi bahtsızım; anlayamıyorum..

Bu saatten sonra yapabileceğim tek şey, el açıp yalvarmak...
Allaha elbet...
Başka kimden istenir o kadar para?
Milli piyango falan alıp, çıkmasını ummak..
Öyle büyük ikramiye falan da istemez..
50.000 TL yeter bana...
Bi süre rahatlatır, yazı geçirir en azından...
Sonra söz, ayağımı yorganıma göre uzatıcam...

Nolur Allahım ya, bi kere de benim yüzüme gül...
Ay yemin ediyorum ağlıycam şimdi :(((((((((((