İğReTi

abicik de gubicik!

nası bi insan her zaman böyle mutluluk pıtrağı olabilir ki ya?

hiç mi canın sıkılmaz, hiç mi yüzün düşmez arkadaşım?

hep etrafına pırıltılar saçmak zorunda mısın?

en iyi, en güler yüzlü, en tatlı sen olmak zorunda mısın?

yılbaşı ve özel günlerde etrafındakilere küçük de olsa hediyeler alarak onları düşündüğünü anlatır ya bu insanlar... ben onlardan nefret ederim! ben düşünmem çünkü.. çoğu zaman parama kıyamadığımdan, kimselere de hediye almam.. çok isteyerek, engel olamadığım hediye alma dürtüsüne kapıldığım insanlar var elbet.. ama onlar da bi elin parmaklarını geçmez.. mesela, seninle aynı ofiste çalışan sekretere neden hediye alırsın ki? ya da yüzü asık duran çaycı kadına, gereksiz yoğunlukta bi şefkat gösterirsin?

her gün makyajlısındır sen.. saçların da yapılıdır.. uykusuz olduğun görülmemiştir.. ayakkabıların asla çamurlanmaz.. sen çöplerini bile geri dönüşüm için ayırangillerdensindir..

senin gibilerden nefret ediyorum... üstelik nefret kelimesini tek seferde yazamazken...