ÖfKe

Canım çok sıkkın!

Dün; bugün için evime davet ettiğim arkadaşımı, hiç bir sebep göstermeden işten çıkardılar!

“bizim için verdiğin emeklere teşekkür ederiz ancak yollarımız burda ayrılıyor” demişler, hepsi bu...

Peşine de bir güvenlik görevlisi takmışlar... sanki giderayak bişiler çalacak, ya da bişilere zarar verecek..

Nasıl bir zihniyet bu yahu? 2 yıldır seninle çalışan bi insanı, çat diye, sebepsiz yere işten çıkart..

Üstelik bi de hırsız muamelesi yap, terörist muamelesi yap...

 

Kızcağız dün akşam aradı beni. “Yarın gelemeyeceğim, ailemin yanına gidiyorum” dedi.

Nasıl üzüldüm.. en azından diyodum yarın oturur konuşuruz. Birazcık yatıştırırım onu.. o şansım da kalmadı..

 

Şu anda geldi mesela.. burda.. özel eşyalarını topluyor, bilgisayarından şahsi resimlerini fln alıyor.. başında bir güvenlik görevlisi...

Gözü bilgisayar ekranında.. “senin burdan çıkardığın herşeyden ben sorumluyum” diyo bi de utanmadan..

 

Nası bi yer burası, nası insanlar bunlar!

 

Şimdi, müdürüm istifa ettiğinden ve bana teklif ettikleri terfiyi reddettiğimden; gidenin yerine yenisini bulana kadar bana muhtaçlar ya.. acaba diyorum; bu kaos sona erince, bana da yaparlar mı benzer bişi.. çünkü ne kadar çalıştığının, ne kadar özverili olduğunun hiç kıymeti yok burda... biri bir karar verir, kraldan çok kralcı olanlar derhal uygular.. burda çirkin bir şölen başlar.. günün birinde bana da olabilir.. gecemi gündüzüme kattığım o zamanlar silinir gider..

 

Ne kapasitemi kullanabildiğim, ne gelişmeme izin verilen, ne hakettiğimi alabildiğim bu lanet yerde tıkılıp kaldığıma inanamıyoum! Ben ki, hayatımın herhangi bi döneminde böyle hissetmemek için ne fedakarlıklar yapmış idim oysa.. çaresizlik ya da mecburiyet hissi kadar nefret ettiğim ve kaçmaya çalıştığım şey o kadar az ki!

 

Ama az kaldı.. ben de gidicem burdan.. gönül ister ki, emeklerimin ve 5 senemin karşılığını, yani tazminatımı alıp gidebileyim. Ama olmazsa da oturup o para için üzülecek değilim.. burda sevdiğim insanlar da var ama hissettiğim şey, onları da bırakıp gitmem için yeterli.. tek gereken, doğru zaman ve doğru fırsat..