"Kim bu melek?" diyenlere, "Neden Melek?" diyenlere cevaben..


BEN BU ŞİİRİ SANA YAZDIM..


Bir mide dolusu yalnızlık ve buz gibi bir sessizlik
Ben bu şiiri kusarak yazdım kimseler temizleyemez
Sabaha karşı ağladım ama hiç sesim çıkmadı
Ben bu şiiri susarak yazdım dudaklarım kupkuru
Ağır aksak bir ağrı bir gelip bir giderken
Sen öylece oradayken ve ben yanına gelemezken
Hırsımdan deli gibi olmayışına sarılıp
Gıyabında öperek tüm jest ve mimiklerini
Ben bu şiiri uçarak yazdım tüm yüklerimden kurtulup
Uyudum sonra uyandım gelmedi bir daha uyku
Müezzini duydum sonra Allah'la karıştı adın
Meleksin ya o yüzden gözüm hep yukarlarda
Tavanda ve bulutlarda ve arş-ı ala'nın dışında
Başımın üstünde her yerde gözlerini aradım..


Ben bu şiiri sana yazdım sızayım diye rüyalarına..


3 yorum:

Adsız dedi ki...

Yazma Polly yazma kimse için şiir yazma ,bu kadar sevme !Çok sevenin hiç değeri yok çünki, ne kadar seversen o kadar ucuz olursun onun gözünde senin çektiklerini hiç umursamazlar,sevgini yok sayarlar,seni yok sayarlar.

PoLLy dedi ki...

öyle deme sevgili sude sarac..
seveceğiz, yazacağız, haykıracağız ki; gelecek nesillere bu işin nasıl yapıldığını anlatan bir kullanma kılavuzu bırakalım.. aksi takdirde, hepten yollarını şaşıracaklar..

ne demiş şair: sen yanmazsan, ben yanmazsam; nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?

Adsız dedi ki...

Ne kimse böyle bir acıyı yaşasın nede gelecek nesillere bıraksın

 
MüTeveLLi HeYeTi © 2009. BaLıK GöZüNDeN İNeK!