HaYaT

çok inişli çıkışlı..
bir gün herşey yolunda oluyor, için içine sığmıyıor, herkesle paylaşmak istiyorsun
aynı günün akşamına öyle bir şey oluyor ki, canından can çıkıyor sanıyorsun..
sonra ertesi gün, yeniden düzeliyor herşey..

şunu bilir şunu söylerim ki, kalp insana en çok "hissettiren" organ
acıyı da o çektiriyor, yanıp kavruluyor
sevinci de o yaşatıyor; pır pır, yerinde duramıyor...

pır pırlarımınızın yanıklarımızdan fazla olmasına ise, "mutluluk" adını veriyoruz...
yanıklar olmayacak mı, elbet olacak
bari pırpırlardan az olsun...

mutluluk diliyorum herkese...
yanan canınızı bi kenara bırakıp, canınızı yakan o şeylerden koruyun kalbinizi...

çünkü ölmek denen şey bi anlık
yanıp duran kalp, bir an bıksa yanmaktan...
yeter bu kadar yandığım, bırakıyorum dese...

sahip çıkın kalbinize...
ve kalbinizi pırpırlatan herkese ;)