ATaR

Sana yazmaya ne zaman kalkışsam, bir takım kelimeler kifayetsiz kalıyordu. Oysa senin yanında değil bir takım, birden fazla kişinin yan yana anılması bile abes ile iştigal ediyordu… Sen yalnızlığı kendine zırh edinmiş bir korkaktın.. Üstelik ne hikmetse, zamanında bundan çok ekmek yemiştin… Yediğin kaba da pislemiyordun..Tüm o mutsuzluk tiradlarını, cebinde sakladığın ellerin gibi koruyordun; ayazlardan, soğuktan.. Eskaza hayatına biri girse, 30 küsur yıllık yatırımının yıkılıp gideceğini biliyordun... Yalnız kalmaya mecburdun ve ben bu yüzden sana tek kelimeden fazlasını bile edemiyordum… Yalnız adamın yalnız kelimelerini taçlandırmaktan başka, yalnız adamın bohemini pışpışlamaktan başka varlığım yoktu hayatında… Ve olmayacaktı da; biliyordum… Sadece bu sebeple bile hayatından ışık hızıyla defolup gitmeliydim.. Gidemiyordum…

Kurduğum tüm afili cümlelerin, seçilmiş tek kelimesini sana ediyor, gerisini içime atıyordum… İçimde biriken kelimelerle ağırlaşıyor, olduğum yerde hareketsiz kalıyordum…

Bir insan kelimelerde boğulur mu? Boğuluyordum…

Kıyamam yalnızlığına, kıyamam kendine biçtiğin role…

Evet bir tanem, çok yalnızsın sen… Seni kimse anlamıyor… Sevmiyorlar da… Tanısalar severler belki ama, tanımaya layık da bulmuyorlar… Derinlerinde sakladığın o mücevher gibi kalbinle, tek başına yaşlanıyorsun… Bu senin kaderin canım, oysa daha iyilerini hak ediyorsun…

Ne kadar seversem seveyim, bir tarafım hep tiksinecek senden… Oynadığın bu oyunu benden başka görebilen olmadığından; merak etme, bu konuda ilk ve tek olacağım... Kusura bakma ama, bu yalnızlığı senden devralacağım… Senden nefret eden, ettiğin kelamlardan midesi bulanan ama sesini duymadan nefes de alamayan tek canlı olacağım…

Bundan sonrasını ne sen bileceksin, ne de bundan gayrı duyacaksın… Oturduğum yerde, içime atıp durduğum o geriye kalan kelimelerle ağırlaşıp; gün geçtikçe daha derine batacağım… Sesim sana ulaşamaz olduğunda, canını sıkan ve gerçek seni yüzüne yüzüne vuran bu sesten de kurtulacaksın…

Ama o zamana kadar ne benim kadar seveni, ne benim kadar göreni ne de benim kadar tiksineni bulamayacaksın benden başka…

Dikkat et de, o zamana kadar alışma…