KuTSaL

Çıkar ellerini cebinden ve sessizce avuçlarıma bırak..
Artık üşümesinler..
Yaşadığın yer soğuk, yaşadığın yer ayaz...
Yorulmadın mı cebinde gezdirmekten?

Tamam, soğuk iklim insanısın sen, ama önüne geçemiyorsun işte titremenin..
Ben seni bilir, ben seni severim..
Zerre yadırgamam..
Gel bana teslim et, masumiyetinin kalesini...
Ellerin çünkü..
Ellerin, cennetimdir benim...
İzin ver, sahip çıkayım en kutsalıma...
Hem de kendimden bile fazla...

Vursalar alamazlar benden..
Dövseler, milim gevşetmem...
Sımsıkı tutar, nefesim sayarım...
Ben ellerini kaybedersem, cennetimden atılırım...

Canım pahasına, ruhum pahasına, bir yudum su pahasına..
Hem de ne büyük enkazlar altında...