aslında bugün boş günüm benim, okula gelmemem lazımdı ancak kayıt sorunsalı nedeniyle gelmem gerekti ve kocacığımın akşamki yol yorgunluğu münasebetiyle erkenden yattığımızdan kelli, sabahın 7 sinde uyandım üzerinize afiyet.. üstelik iyi de hissediyordum kendimi.. güsel bi kahvaltı patlattıktan sonra çay sigara keyfi esnasında haberlere baktık ister istemez..
bebeğini emzirdikten sonra üşümesin diye başına elektrik sobası koyarak kısa süreliğine evden çıkan kadının, evinde çıkan yangında bebeğinin yanan cesedi ile karşılaştığını...
senelerdir beraber yaşadığı imam nikahlı(!) karısını, ayrılmak istediği için 4 yerinden kurşunladıktan sonra yakalanan adamın, takılan kelepçeler canını acıttığı için polise "ayyyy, abiğ çok acıdığ beeeğğ" dediğini...
bir ev kadınının; bir ömrün diş tırnak artığı olan 11 adet bileziğini evinde sakladığı için kargo elemanı kılığında gelen soyguncular tarafından 15 yerinden bıçaklanarak soyulduğunu...
45 yaşında bir kadının senelerce ev kadını olarak yaşamını idare ettirip 2 çocuk büyüttükten sonra kocası tarafından -çocukları da kaçırılarak- terkedildikten sonra hayatta kalabilmek için mendil satmak zorunda kaldığını ve üstelik zabıtanın mendillerine el koyarak 60 TL ceza kesmesi sonucu belediye binasının önünde çocuklar gibi "kalacak yerim yok benim, sokaklarda yaşıyorum. nasıl öderim bu parayı, ne yerim bu gece" diyerek ağladığını...
dinlemek/izlemek zorunda kaldık.. bu son anlattığım görüntüler bende önlenemez bir gözyaşı seli yarattı.. hızla kalktım masadan ve kendimi banyoya attım.. ağladım bi süre çünkü durduramadım gözyaşlarımı.. sürekli aklımda aynı soru.. "nerede kalacak bu kadın bu gece, ne yiyecek, başına neler gelecek"
sonra çıkmam gerekti evden.. hava güzel, güneşli burda.. biraz serin ama umutlu yine de.. içim ezildi.. hava umutlu diye, içim ezildi.. bu kadar kötülüğün üzerine, hava da umutlu olmamalı diye..
oysa ne güzel bir gün olabilirdi bu gün.. ne güzel şeyler getirebilirdi, bekleyene.. bu saatten sonra bana getirmeyeceği kesin..
0 yorum:
Yorum Gönder