Herkese uzak, herkese mesafeli...
Kendimi en çok böyle hissediyorum bir süredir...
Yanımda yakınımda kimseye yer yok, sahip olduğum mekana ben bile sığamıyorum...
Ne kimsenin derdini dinlemek istiyorum, ne kimseye derdimi anlatmak..
İyi günlerini de bilmek istemiyorum, iyi günlerimi de yalnız geçirmek..
Kimse hayatıma iyi ya da kötü şekilde dahil olsun istemiyorum...
Mesafeli... Hem de herkese...
Hatta bunca yıldır en yakın bildiklerime bile...
İyi değilim ahretlik, iyi değilim...
1 yorum:
Zor bi durum,
Allah kolaylik versin...
Yorum Gönder