İSTEMİYORUM!!!

Hayatımın en zor günlerinden birini geçiriyorum; şu an, şu dakika..
Müdür yardımcısı olmamdan mütevellit, okulun burs komisyonu başkanı yaptılar beni...
Bursa başvuran öğrencilerle mülakat yapan üç hocadan biriyim...

Hayat hikayeleri...

Bu hikayeleri dinlemek, birileri için üzülmek, karşımda durumundan utanıp sıkılan çocuklar görmek, birilerinin hayatı hakkında karar veren kişi olmak istemiyorum!

Karşımda otursa mı, ayakta mı dursa diye ikilemde kalan her çocuğun yüzünde; kendi zavallı geçmişimi görmek istemiyorum...

Soğukkanlı şekilde sorular sormak ve teşekkür edip göndermek istemiyorum!

"Hikayesi hiç inandırıcı değil, 300 TL gelirle nasıl geçinsin aile?" diye soran hocanın yüzüne; "imkanlı efendim, dahası da imkanlı" diye bağırmamak için, kendimi zor tutmak da istemiyorum!

Birinin okuyabilmesi ile okuyamaması arasındaki ince çizgide, hangi tarafa düşmesini seçecek kişi olmak istemiyorum!
Daha fazla acı hayat hikayesi dinlemek istemiyorum!

Tüm adaletsizliklere lanet olsun!