BeLKi...

belki de erkek olarak doğmalıydım!

o kadar çok isterdim ki; köhne bir meyhanede, bi ufak rakı söyleyip, bir başıma dikkat çekmeden oturayım..
saatlerce aynı masadan kalkmadan, bir elimde kadeh, diğerinde kalem; yazayım da yazayım...
hatta belki sarhoş olayım...
ama kimse bana bakmasın, kimse beni yadırgamasın...

eve gidemeyecek kadar sarhoş olsam bile, en fazla bir taksi çağırsınlar bana...
ne daha fazla ihtimam isterim, ne alaka...

düşeceksem de, sokakta düşüp kalayım...
kimse de yardım etmeye yeltenmesin..
ayyaş desinler ama rahatsız da etmesinler..
korksunlar hatta, yollarını değiştirsinler...

gecelerde yerim olsun isterdim..
korkmadan sokaklarda gezebileyim...
sabaha karşı kendimi yollara vurabileyim...
tek başıma, güneşin doğuşunu izleyebileyim sahilde...
elimde bir bira ile mesela...

belki de erkek doğmalıydım..
çünkü bunları kadın olarak da yapabilirim ama göze almam gereken riskler çok fazla..
üstelik çekirge bile en fazla iki defa zıplar sağlıklı şekilde..
üçüncü de....

ya da belki başka bir ülkede doğmalıydım...
belki
belki
belki.....