RaMa-ZaN-

İçinde bulunduğumuz ay sebebiyle bi nevi günah çıkarmak istiyorum ben ya.. gerçi müslümanlıkta günah çıkarmak yok ama, en azından "ben bunları bunları yaptım huleyn" dersem, rahatlarım belki..

Ramazan bana hiç gelmedi.. aileme de gelmezdi zaten.. sadece hayatımda bi kere oruç tutmaya yeltendim.. o da yine sağdan soldan gördüğüme özenmemdendi. Keza ortaokuldaydım henüz.. anam; bütün gün aç dur, kıyıldı içim dışım.. alışkın değilim ben açlığa, o zaman da tombuldum zati. Bi köşede yığılıp kalmaktan tırsmıştım, dün gibi hatırlarım :)

Zar zor akşamı edip eve geldiğimde, e kimse yok evde.. annem çalışıyo akşamın körlerine kadar.. babam desen ona keza.. kardeşim se kimbilir nerde o ara.. hakkaten bak, o nerdeydi acaba ya? Neyse oturup ezanı beklemeye başladım. Elbet atıştırırım bişiler modundayım. Ama o gün imamın, bana inat ezanı geç okuduğunu düşünüyorum, hala.. bitmez mi arkadaş hepi topu bi gün ya.. ezan okundu, ben içtim bi bardak suyumu.. demişlerdi orucunu zeytinle aç diye; herşey usülüne uygun olsun diye, yedim bi tane zaytin.. ama hepsi o.. bulamıyorum bişi... O kadar açım ki, hiçbişeyi beğenmiyorum... kıvrım kıvrım kıvanırken, babam geldi eve.. beni kedi gibi buzdolabının önünde dolanırken bulunca, sordu derdimi.. anlattım ben de.. güldü bıyık altından, kalkıp çorba yaptı bana.. o domates çorbası ki, çıkmıyor aklımdan... başka da bişi yiyememiştim zaten.. bi tas çorba hepi topu.. bi daha da benzer bi açlıkla kendimi terbiye etmeye yeltenmedim.. en azından hür irademle....

Ramazan ayına dair bir başka anım da yurt günlerimde oluştu. Oda arkadaşlarımın hepsi oruç tutan insanlar, bi benim alakam yok.. hatta akşamları mescitte fln dua dinlemeye gidiyolar, oda bana kalıyo; ohhh :) bi ara tutturdular sen de gel diye. Dertleri bana dua dinletmek ama "melodik açıdan değerlendirebilirim sadece, fazlası çıkmaz benden.. hem ben kafamı da kapamam" dedim, ikna edemedim. Mescite gitmeyeceğimi anlayınca, organizayonu bizim odada yapmaya karar verdiler.. bi dünya kız toplandı bizim odada.. yatağımda oturacak yer kalmadı misal. Başka bi yatağın köşesine sindim.. üstümde yırtık pırtık kot şortum, elimde de meyve suyumla.. başlamadan daha, organizasyon yapılırken; ben meyve suyunu fazla çekince kutudan, çıkan “fırk” sesi, tüm dikkatleri bende toplamaya yetti. Eh beni imana getirmek için daha fazla çaba sarfetmeyecekleri de açıktı zaten. Hızla ayrıldım odadan. O akşam odayı kullanamadığımla kaldım...

Bi de tutturdular yarın akşam iftara gidices diye.. bizim yurdun aşağısında bi cemiyetin erkek yurdu vardı.. orası ramazanda beleş iftar veriyodu öğrencilere. Bizim kızlar da oraya gidiyolardı. Dediler oraya gidelim, hem kalabalık daha makbul. Ben yine çok direndim ama dinletemedim. Ya aslında oralarda bulunmak istemiyor değilim. Ama olduğum gibi olmak istiyorum. Bana ait olmayan bişeyi yapmacık yapmacık taklit etmek değil.. neyse, ben iftara gideceğimiz gün dersten sonra uyuyakalmışım. İftara 15 dk kala uyandırdılar beni. Nası açım ama, bayılcam... dediler ki yeme, hep beraber yeriz. Hadi dedim dayanayım. Ama şöle de pis bi huyum var; açsam çok, ya bişiler yemeliyim hemen, ya da sigara içmeliyim derhal.. e yedirmediklerine göre, dedim bari sigara içeyim. Çıktık yurttan, düştük yola. Ben elimde sigara ile yaldır yaldır yürüyorum kızların yanında.. iftar verilen yurdun bahçesine gelince attım ama sigarayı, o kadar ileri görüşlü sayılırım :) neyse girdik iftar çadırına, zaten her sandalyenin karşısına, tabldot kabilinden köpük tabaklar konmuştu. Oturduk beraberce, başladık ezanı beklemeye. Ama nası açım ya, ölüvercem oracıkta.. karnımdan yükselen gurultular duyuldu duyulacak yane, o derece.. dediler ki kızlar, sen ye bari, rengin fln attı. Dedim ki yok, ben de bekleyeceğim.. sanki oruç bekliyorum :) aslında o kadar tanımadık insan karşısında yemeğe çekindim ha, kızlarla bizbize olsak, yerdim şahsen.. neyse yedik ezanla birlikte.. çok da lezzetsizdi vesselam. Yurda dönerken, başka başka şeyler alıp, odada bi daha yemiştim hatta :)

Benim bu “on bira-yın sultanı” ile ilişkim bundan ibaret, şu ahir ömrümde.. ama işin aslı iyi insan olmaksa, açlık nedir bilmekse ve yanlış yapmamaksa; ben pek çok kişiden daha müslümanımdır zannımca..
Saygılar eder, yerden selamlarım efenim..