7.02.2009

HayaT

hayat ne acayip, vapurlar felan; di mi ya?
yağmurdan mıdır, olası çamurdan mıdır bilmem; ruhum kapanı kapanıveriyor...
hayatı irdeleyip şaşırıyorum bol bol..
sanırsın yaş 17...
iş var, güç var...
"hayat akıyo be kızım, kaldır poponu" diyorum ama, o popo kolay kalkacak gibi de durmuyo...
popomla aram bozuk bi süredir...

eskisi gibi olsun istiyorum herşey... ben hala hayat acemisi bi genç kızcağız olayım ama "ben bilirim herşeyleri" havasında gezeyim; herkes de yesin...
hayran kitlem olsun istiyorum yine...
nereye gitsem peşimden gelsinler...
susadığımda bir şişe şaşal uzatsınlar...
oysa kendime küstüm usta..
kendimden kaçıyorum...
bu yollar çok meşakatli, yürürken zorlanıyorum.
herkes kızdan kadına evrimleşirken, ben tersini oynuyorum.
bi kere doğru bi yol seçsem, apışıp kalcam zaten kendi kendime..
düşün artık, ne kadar yalnızım :(

3 yorum:

Adsız dedi ki...

bence insanın içinde böyle bir ergenin hep olması gerek yaaa.yaşlı teyze modunda yaşanmaz ki hayat:)çıtır kız gözüyla bakmak hayata herzmn heycan verir ve çekicidir:)hep doğru yolu bulsa insan,güzelliklerin bi değeri kalmaz ki.arada sırada doğru yolu bulmak gerekir ki,doğrular büyük bir zewkle karşılansın :) öyle diimi amaa..

Onur dedi ki...

hayat çocuk kalınca güzel Polly :)

PoLLy dedi ki...

her zaman değil ama ya...
çocuk kalan bi yüzle, insanlara iş yaptırmak çok zor..
çocuk kalan bi ruh ile, emir vermek daha da zor..
offf hayat bana zor....

 
MüTeveLLi HeYeTi © 2009. BaLıK GöZüNDeN İNeK!