efenim..
şu nacizane blog sayfasını açtım açalı, kendimle az çelişmedim...
sanki anneme sırlarımı itiraf eder gibiydim...
burda kimsenin beni tanımadığını kabul etmem, oldukça sancılı oldu...
yavaş yavaş alıştım, ağzıma geleni yazmaya başladım..
zaten ondan sonra keyif kendiliğinden geldi..
dedim ne büyük medeniyetmiş anasını satayım...
anlatırım, günah çıkarırım.. kimse de "ne ayıp, cık cık cık" diyemez bana...
ve şimdi, bi de blog ödüllerine aday oldum...
ha beklenti düzeyim pek düşük.. ama bu benim "ben de burdayım" deme biçimim..
burdayım, yazıyorum, hasbel kader okuyanım da var.. sevenim, sevmeyenim...
işine gelen, buyursun oylasın...
işine gelmeyen suya sabuna dokunmasın...
küçük yeşil bir kurabaaaaaaa :)))))))))))))))))))))
2 yorum:
puhahaha, süper be :D:D medeni cesaret ya blog işi... valla bak :D (ne kadar çok post girdin sen yahu!
:)
ben de yeniyim 2 ay olmadı daha...
daha önce hiç bulaşmaıştım bu işlere...
bir garip oluyo insan efet :)
sonra açılıyo mu ne insan?
ben kimseye bahsetmedim...
rahat rahat kafama göre sallıyorum valla :)
keyfine bak...
imza;
hasbel kader okuyucun
Yorum Gönder