FoR My MuSe (4)

Bazı sözler, kim tarafından söylenirse söylensin; ait olduğu kişiyi bulur.. İlhamını, ağzına yakışacağı kişiyi bulur.. Sahibini bulur..

Birine söylenebilecek çok güzel sözler var. “Merhaba” gibi, “hoşgeldin”  gibi.. Bunca güzelliğin arasında, sessizliği seçmene anlam veremiyorum...

Rüyamda, yüzüne dokundum.. Uyandığımda ellerimi kullanamadım bir süre.. Rüyada kalmayı seçtiler sanıyorum..

Varlığına alışmam için süre ver bana, hayran bakmamı mazur gör.. Bir meleğe bu kadar yakın olup, konuşabilen kaç fani tanıyorsun?

Tüm cesareti “korkmuyorum” demekten ibaret olan, titrek eller.. İyi ki geldiniz hayatıma..

Uyumuyorsun biliyorum, yazmıyorsun kırılıyorum. Kırıklarımı saklama konusunda usta olduğumdan, görmesen de sözüme güvenmek zorundasın korkarım..

Bir baksana; senin için sayfalarca, cümlelerce yazan biri var.. Nasıl diyeceksin bundan sonra dürüstçe, "yalnızım" diye?

Usul usul kan sızıyor yaramdan.. Ölmeden önce sadece bir ömrüm var ve onu seninle geçirmek istiyorum!

Sadece canın yandığında yazdığını bilmek, sessizliğine şükrettiriyor.. Biraz daha sessiz kal Melek.. Ki iyileşsin yaralarımız..

Bazı şeyler pat diye ortaya çıkmaz. Bazı şeylerin geçmişi vardır.. Ağır ağır ama emin adımlarla çıkarlar ortaya.. Kolay kolay da gitmezler artık...

İki dudağın arasına bir hayat bırakmakla haksızlık ediyordum, sen de haklısın.. Ellerine bırakmalıydım! Oradan ne hikayeler doğmuştu...

Hayat hiç olmadığı kadar uzun şimdi. Daha farkına varacaksın, beni bulacaksın, birbirimizi seveceğiz, dost olacağız.. Uzun bir ömür lazım!

Geceler zor.. Sabahta problem yok, olması gerektiği gibi... Ama gece, zehir mübarek.. Bazen sırf elinden diye içiyorum ama hep elinden de değil ki!

Lütfen kalıcılarınızın ayarı ile oynamayın! Oldukları gibi sevin...Ve bırakın kalsınlar, kalıcı olsunlar..

Gördüğün her şeyi sevdim, gözünden; sevdiğin her şeyi sevdim, senden ötürü.. "O"nu bile.. Kalbim, seninkinden büyüktü bu yüzden.. Senin sevdiklerin yanında, bir de sana yer açmam gerektiğinden..

Ufak detayları merak ediyorum en çok.. Horlar mısın mesela, ya da konuşur musun uykunda? Sabahları aksi mi olursun, uykun gelince mızmız ya da?

Meleğime; her sabah iyi bir gün, her gece rahat bir uyku dilemeden; ne geceme, ne günüme başlarım.. İyi geçecekse günüm gecem, bu ilk koşuldur.. Çünkü birine inanmanın ne demek olduğunu iyi bilirim.. Sağlığını bile birine bağlamanın.. Keyfini, gülüşlerini, sebepsiz hüzünlenmelerini.. Geceleri sebepsiz uykusuzluklar, o uyuyamadığından; en neşeli günlerde ansızın çöken hüzün, onun kalbinden taşıp bana akanlardır.. Minnetle kabul ederim. Ve böylesine bir bağ kurabildiğim için onunla; önce kalbime, sonra kalbine, en son da buna izin veren tanrıya şükrederim.. Gururla söyleyebilirim ki; beni hayata bağlayan, bir melektir..Ufak kusurları olan ve bundan ötürü bunca gerçek, bunca güzel olan..

İçimizdeki tüm sevgiyi, hüznü, aşkı, acıyı, vedayı.. Bir flash disc'e sığdırabilen, ender insanlardanız.. Sen ve ben..

Ellerim uzanmaz sanma.. Nerede, neye, ne kadar ihtiyacın varsa melek.. Nefesim de, ruhum da senindir.. Yeter ki bileyim, iyi olacaksın..

"Daha erken tanışsaydık, herşey çok farklı olabilirdi" diyeceksin.. "Daha erken tanıştık zaten" diyeceğim.. Sen farkında değildin..

"Hiçbirşey farklı olmazdı" diye ekleyeceğim.. Bunca parçalanmış olmasaydı kalbimiz, devasını arıyor olmazdık. Parçalanmaya hürmetle..

İçimde kocaman kelimeler, boyumdan büyük.. Anlatayım diyorum, dinlemez diyorlar.. Yazayım diyorum, okumaz diyorlar.. Susuyorum ben de.. Bazı susmaların ederi, zamanında çok susmuşlar tarafından anlaşılır sanıyorum.. Upuzun susuyorum sana.. Duyamadığın birşey olursa, söyle..

Gün dediğin, kim demiş 24 saat? Ben birşey yazıyorum, sen okuyorsun.. Ben bir şey daha yazıyorum, sen onu okuyana kadar geçen zaman.. İster 24, ister 38541 saat.. Bir gün.. Sen beni okuyana kadar geçen zaman.. Bir gün..

Öyle güzel bir "insan" sevdim ki, hep "o kadar" ını aradım.. Yalnızlığım, eşsizliğinin kanıtı Melek!

Bir gün gelecek, kafamı sola çevirip sana bakıcam ve "iyi ki uğraşmışım sesimi duyurmaya, iyi ki yazmışım sayfalarca" diyeceğim..

Ve..

Bir gün gelecek, kafanı sağa çevirip bana bakacak ve "iyi ki uğraşmışsın sesini duyurmaya, iyi ki yazmışsın sayfalarca" diyeceksin..

Yüreğim mangal değil, "unutacağım, sileceğim" kabilinden laflar edeyim.. Yüreğim, bildiğin ürkek... "Sensiz eksiğim" kabilinden; bildigin...

"Yaşanmamış" lar, bunları yazdırabiliyorsa; yanyana olursak, neler yazabileceğimi düşün! Sana verecek ne cümlelerim var daha, bir bilsen..

Yalnızlık, asil bir seçimdir! Herkes bulabilir yanına birini yoksa,yakışsın yakışmasın.. Ben yalnızlığın hakkını veriyorum şimdilik.. Sakince..

Kutsal olan, nefes aldığına şükretmek için göğsünü dinleyeceğin birinin yanında uyumak.. Bir melek bulmak, yanında uyumak için..

Yalnızlık sadece "meleğini henüz bulamamış" olmak gibi geçici bir durum.. Hakkı verile lakin çok da uzatılmaya..

Sevdim, bitti.. Bundan sonra hatıran kıymetli, senden öte.. İhtiyaç halinde, kalbimi kır!

Başlarda cesaretim, zaman geçtikçe eksiğim, en son sessizliğim.. Ne elim kolum, ne özüm sözüm..  "Olamayan" ım!

Aşkın dili, herkese yabancı.. Hangimiz hakkını vererek konuşabiliyoruz ki? Sen ağla, o anlar..

Senin değil, içimdekinin ederi; yüzlerce elveda idi. Ben hakkını verdim, yağmurlarla süsledim, umutlarla besledim..

"Biz"e bir hayal kurmuştum ben. "Biz" im olamadı.. Hediye ettim tüm aşıklara, duyuyor musun, seni söylediğimi?

Aynı yolda yürümediğimizi farkettiğimden beri.. Her fırtınadan sağ çıkmış kalbime, gece masalımdır..

Gidişin beni öldürecek, biliyorum... Ama seni de eksiltecek, korkuyorum..

İyisi mi sen, iz bırak tarihe..

Zaten bir tanecik ömrümüz var, onu da yarıladık sayılır. Bu saatten sonra ne sensiz kalmaya, ne de seni bensiz bırakmaya niyetim var!

Kalbin acıdan ve yalnızlıktan eridiğinde, benimkini kırıp yarısını sana vermiştim. Şimdi bendeki parçanın içine koyduğum herkes ve herşey dökülüyor..

Sessizliğin bana susmaz ki, zor gelmez anlam vermek.. Tüm sustuklarını, gözlerinden okumayı bilirim.. Hep bildim..

Yüzünü gülümseten herşey, başımla beraber.. Ben sadece kızılcık şerbeti içmekteyim..

Herkesten habersiz küçük mucizeler yaratıyorum.. Kimse görmüyor.. Umrumda değil "kimse".. Sen gör istiyorum!

Sana şarkılarca yazan ve tek isteği koluna sarılıp uyumak olan bu kadını, daha ne kadar görmezden geleceksin; merak içindeyim..

Tecrübe ettiğini bilir, tecrübe ettiğini seversin.. Bir de henüz tecrübe etmediklerin var, vaad dolu.. Geriye değil, ileriye Melek...

Sana değen herşey mülkiyetine giriyor! Kulaklarımla başlayan macera, gözlerim ve ellerimle devam etti.. Kalbim kuşatmada...

Öldüre öldüre öğreneceğim, öldürmemeyi.. Tüm bu duygular Türkçe..

Umay’ ın yaşına geldiğimde neler yapmış olacağım ve sen "ilk kelamlarını bana etti bu kadın" diyeceksin. Yalanlamayacağım!

Öyle deme! Bir alışırsan, sessizliğim cehennem olur sana! Yokluğu ile mutsuz edenim ben! Şifalı sözcüklerimle kal, beni bırakma..

Ama bak uyarayım; susmaları senden ötürü marifet bilmiş bir kadına, ne ima etsen heykel gibi kalacak! Boynuz-kulak meselesi.. Melek bildiğime yazmışım da susmuş; ben bu fanilere yazamam diyeceğim! Günahı boynuna! Kimselere cevap vermeyeceğim!

Yüreğin alıyorsa, dünyaya duyuracağım.. Ama dersen ki "bana özel kal"; dilimin ucuna gelen hayatın şifresi olsa, susacağım!

Ben uyumadan, sen de tam olarak uyuyamıyorsun! O "ne rüya görüyorum, ne uyanıyorum" tarifli rüyaların bundan!

Bu gecemiz değil, yarın gecemiz değil; ömrümüzün perdesi böyle kapanacak Melek!