eski kafalı bi ihtiyar olmaya, bi eşik uzaktayım sanırım...
eskiden dinlediğim müziğe gürültü diyen, ruh hallerimi anlamak için çaba bile sarfetmeyen, enerjimi savuruş biçimlerimi yersiz bulanları kınardım.. çok kınardım hem de.. "asla sizin gibi olmıcam lan ben..içiniz geçmiş sizin.." derdim...
şimdi onlardan biri oluyorum giderek...
15-25 yaş arası, pop gençliğinin dinlediği müziğin ciddi bir elektronik cayırtı olduğunu düşünüyorum! şarkıyı söyleyen kişinin sesi bile, ses değil.. elektronik bir yapılanma adeta... haksız mıyım ama ya?
giydikleri de bişiye benzemiyo çoğunun.. bilirsiniz "emo kid" furyasını. onları gördükçe "allaam bigün benim velet de böle giyinirse naparım ben?" diye tırsıyorum yeminlen.. elim kolum bağlanır heralde... konuşamam bile çocukla. "oğlum/kızım bi derdin mi var, niye böle eziyet ediyosun kendine?" desem, beni eski kafalılıkla ve içi geçmişlikle suçlar di me?
lise dönemlerimde giydiğim simsiyah pardesüleri, sürdüğüm siyah/bordo ojeleri, gözüme sürdüğüm katran karası kalemleri ve saçımı boyadığım mor/yeşil/kırmızı renkleri gördükçe; anneciğimin "ah ah, pek güsel olmuş bu üstündeki.. valla yeni modada ayrı bi güsel canım" demesi, meğer ne büyük bir olgunlukmuş yarabbim! anlam veremediği şeyleri eleştirmek yerine, seçimlerine saygı duymak, tarzını yaşaman için cesaretlendirmek.. hani boynuz kulağı geçecekti? ben annem kadar olgun ve adil olamıyorum. içimden gelmiyor!
"hepiniz salak gibi görünüyorsunuz" diye bağırmak geliyor içimden, alınlarının çatısına doğru...
bilgisayarım güselim 90's şarkıları ile dolu.. durup durup onları dinliyorum. pop'tan rock'a, geniş bir yelpaze... sıkılmıyorum hiç.. hep aynı şey dinlenir mi demeyin, sadece iş yerimdeki pc de 12GB müziğim var... bir dinlediğim şarkıyı, bir daha dinleyebilmek için, özel bir arama yapmam gerekiyor.. o kadar çoklar ve o kadar güseller ki...
hayatıma girenlerin, görüşüp konuştuklarımın, bekar olduğu için özgür olan insanların yaş ortalamaları düştükçe; ben kendimi sorgular oldum... oysa haksızlık mı ediyorum, şu güzelim bünyeye?
ben en iyisini bilirim hacım... ben ne diyosam o..
sil çabuk o makyajı gözünden, emo mu olcan başıma?
te allaam ya...
PS: Kurt Cobain' e saygılarımla... seni canlı izleyemedim ya, en büyük uhdedir içimdeki...
4 yorum:
arada hepimize oluyor böyle, bende geçici oluyor :)
bende de geçici olmasını dilerim.
yoksa yaşlanınca aynalara bile bakamam :(
insanlar moda denen illete uyuyor yahu, herkez yapıyor bunu, sen de yapmışsın polly.. :)
o da uyacak malesef. ama bu kişinin elinde olan birşey değil, "banal ve normal" gözüktüğünü idda eden insanlar oluyor etrafında, insanımızada normal olmak pek içaçıcı bi terim olarak gözükmediğinden, anormal bir şekilde takılıyorlar... :D
he diyip geçilesi bi durum... müziklerde ayrı bir furya tabi.. şimdikileri yanlarına yakıştırmam bile ki bu yüzden kıyaslayamam... :)
ah sevgili SeMe ah...
ne güsel dedin....
ama benim en büyük vasiyetim; "dediğimi yap, yaptığımı yapma" dır.
ben de yaptım ama, şimdiki aklım olsa yapmazdım...
neyse, bırakalım çoluk çocuğu :P
Yorum Gönder