oy oy oy...

milletçe vatandaşlık görevimizi yaptığımız pazar gününden hemen sonra; ne hırslı bi millet olduğumuzu düşündüm, a dostlar...
görev ifa edeceğiz diye, çekmediğimiz eziyet kalmadı.
gerçi bunda benim şahsi bahtsızlığımın da etkisi olabilir.
oy kullanacağım okuldaki bütün sınıflar bomboş iken, bir tek benim sınıfımda kuyruk vardı. öle böle bi kuyruk da değil hem, bildiğin 88 çizmiş bi kuyruk...
belki 40 dk bekledik, aile eşrafım ile.. bi an bile oflamadık, yakınmadık...
bilinçliydik ölümüne :)
hedefe doğru yaklaştıkça, herkesin içindeki saygısız canavar çıktı ortaya.
annemi kınadım en çok :)
arkamda sakin sakin beklerken, sol kulvardan atağa kalkıp, son anda önüme seğirtti...
kimliğini benden önce tutuşturdu kadının eline... ters ters baktım ben de...
görevli de bi sorun olduğunu anlayıp, meraklı gözlerle annemi süzmeye başladı..
açıklama yapmak zorunda hisseti annem kendini. "kızım o benim" falan gibi bişiler saçmaladı. pek eğlendim... :) sonra ben annem ve kardeşimin kimliğini tek bir yerde toplayıp "aile bunlar" dediler. pek gurulandım.. çekirdek aileme göz ucundan bakıp, iç geçirdim :)
oyumuzu verdik, ailecek bolulu hasan ustada tatlı yedik. ben yemedim, recimde olduğumdan :)
klasik şekilde sert ve sade kahvemi içtim. ama çamur gibiydi kahve, tavsiye etmem pek..
sonra yine ailecek alışveriş edelim, evin ufak gedik ihtiyacını alalım dedik. ama o ufak gedik ihtiyaç listesine makyaj altı kremi, çifte teflon tava fln girince, 113 TL gibi bi rakam oluştu kasada. yiğitliğe bok sürdürmedik, gık demeden ödedik. sonra da evimize döndük. evimize...
sonra da ben kendi evime döndüm. içim burkuldu be bi taraftan. anneciğimi, kardeşceğizimi bırakıp, yapayalnız hayatıma döndüm ey okuyucu... :(
ev bi soğuk geldi gözüme.. ışıkları yaktım, müzik açtım bağırta bağırta. duş aldım şarkı söyleyerek fln... neyseki ev arkadaşım pek gecikmeden artı 1 kontenjanıyla geldi de, sıkıntım dağıldı biraz. bi de özlemiş beni manyak, sarıldı fln.. pek duygusal bi haftasonu geçirdim yaw...
hormonal hormonal, kesin :)