Kültür mantarı olacağım diye, iyice zıvanadan çıktım ben, sevgili blog..Sonum hayrola... Efenim Pazartesi günü devlet opera ve balesinin, Kadıköy Süreyya Operasındaki “Fantastik” isimli oyununa gittik. Ben ve ebedi kültür mantarlığı yoldaşım, kadro tamam.. Bendeniz internetten biletleri satın alırkene, herhangi bir açıklama yazmıyor idi, oyunun ne menem bişi olduğu hakkında. Ben de ismi çok fantastik bulduğumdan olsa gerek; sonsuz bir güven ile, aldım biletleri.. Oyunun sergileneceği gün, internetteki sitede bir açıklama belirdi... “müzikal gençlik oyunu” İçim ürpermedi değil..Ve fekat, yapacak bişi yoktu, o oyuna gidilecek, kültürlü olunacaktı. Nitekim biz, bize yakışanı yaptık. Koştura koştura da olsa, yetiştik oyuna. Yediğimiz tostlar boğzaımızda kaldı hatta, sırf gecikmeyelim diye. Fuaye kısmındaki yaş ortalaması dikkatimden kaçmadı ama, arkadaşa bişi çaktırmadım. Onun da dikkatini çekmiş velhasıl, o bana çaktırdı. Ben de hiç farketmemiştim, o söleyince uynamış gibi yaptım.
Salona girdik, locadaki yerlerimiz aldık. Lakin ben saçma bir bilet alma olayı gerçekleştirmişim. Locada sandalyeler yanyana diziliymiş, salona dik açı ile. Ben gitmişim arka arkaya iki yer almışım. Halbuki yanyana olsa, çok daha mantıklı olacakmış. Şimdi gözünde canmlanmadığını biliyorum, sevgili okuyucu. Benim bile gözümde canlanmadı.. ama çok garipti, hakkaten bak...biz bi de can hıraş, sandalyelerin yerini değiştirdik. Locadaki koltuk sıralaması saçmaladı sayemizde. 8’in yanında 3, 9’un yanında 12 fln oldu.. Umrumuzda değildi, çünkü biz oyunu rahat şekilde izlemeliydik. Zaten locada bizden başka iki kişi vardı sadece ve yaptığımız yer değişikliği onları etkilemedi hiç. Neyse... Oyun başladı. Boylu poslu, hoş bi oğlan çıktı sahneye. Biraz –palyanço- giyimliydi ama, “sanat” dedik geçtik. Meğer değilmiş!!!!! Oyun tam bir fiyasko! Ben gittim, siz gitmeyin diye anlatıyorum.... Türkçe sözlü opera dinlemek; üstelik sadece müziğe uyumlu olsun diye yazıldığı pek belli türkçe sözlü opera dinlemek, çelik gibi sinir gerektiriyor. Oyun –gençliğe- yönelik olduğundan olsa gerek; insanı gerizekalı yerine koyan dialoglar, komik olmanın anlamını kavrayamamış oyuncular, abuk kostümler ve 40 yaşın altında olmadığına yemin edebileceğim oyuncuların 18 yaşındakileri canlandırmasıyla oluşturulmuş samimiyetsiz, çirkin, anlamsız bir şey... Kimse kusura bakmasın ama çok komik olacağım diye kendini pata küte yere atan (düştüğünü sanmalıyız biz burda) bir oyuncunun, yerden kalkarken “23. omur” demesiyle kahkahaya boğulan bir salonun zeka seviyesinden de, kendimin orda olma niyetinden de şüpheye düşüp, ağzımdaki sakızı daha bir hırsla çiğnemeye başladım. Ara olup da perde kapandığında montlarımızı dahi giymeden kendimizi kadıköyün soğuk sokaklarına attık. Nutkumuz tutulmuştu yahu..oha artık yani..
Neyse baktık gece planladığımızdan erken bitti, biz de barlar sokağına gidip “liman kahvesine” girdik. Orda bişiler içip sakinleştik. Biraz muhabbet ettik, kendimize geldik. Oyundan hiç bahsetmedik bi daha.. Hala da bi tuhaf oluyorum aklıma geldikçe..
İnsanların tiyatroya, operaya gitmediğinden şikayet eden yetkililere sesleniyorum burdan. Sen ülkenin gençlerine gerizekalı muamelesi yapmayı kendine şiar edindiysen, bari katılım göstermeyenleri kınama. Hatta ben ayakta alkışlamak istiyorum, beninle aynı hataya düşmeyen tüm insanlığı.. “23. omur” dendiğinde bunu komik buluyorsan sen, ya da bu oyunun yazarı; lütfen benim ödediğim vergilerden aldığınız maaşları geri verin... espri anlayışı ve dolayısıyla entellektüel kapasitesi bu kadar yerlerde gezen birilerinin, kalkıp da “sanatçı halkı eğitmekle görevlidir” demesi beni çileden çıkarmaktadır. Şu hayatta bu şekilde davrananlara beslediğim nefreti, bi de fok öldürenlere besliyorumdur heralde..
Biraz sakinleşmem gerektiğinin farkındayım... Bu akşam, yine açıklamasını okuma şansım olmadan bilet aldığım bir konsere gideceğim; korkuyorum. Bunun ismi “müzikal konseri” Umarım beni yine hayal kırklığına uğratıp, bir daha bilet alırken iki kere düşünmeme sebep olacak bi vaka ile karşılaşmam. Hayır, sinirlenip küfür ediyorum sağda solda, sanat düşmanı sanacaklar beni; ondan korkarım.
Kıssadan hisse: opera izlemek istiyorsan, referans al; daha önce izlemiş birilerinden.
Öneri kutusu : Carmina Burana, Carmen vs. (dünyada takdir gören ve burda da sergilenen operalar )
Hadi selematle...
Salona girdik, locadaki yerlerimiz aldık. Lakin ben saçma bir bilet alma olayı gerçekleştirmişim. Locada sandalyeler yanyana diziliymiş, salona dik açı ile. Ben gitmişim arka arkaya iki yer almışım. Halbuki yanyana olsa, çok daha mantıklı olacakmış. Şimdi gözünde canmlanmadığını biliyorum, sevgili okuyucu. Benim bile gözümde canlanmadı.. ama çok garipti, hakkaten bak...biz bi de can hıraş, sandalyelerin yerini değiştirdik. Locadaki koltuk sıralaması saçmaladı sayemizde. 8’in yanında 3, 9’un yanında 12 fln oldu.. Umrumuzda değildi, çünkü biz oyunu rahat şekilde izlemeliydik. Zaten locada bizden başka iki kişi vardı sadece ve yaptığımız yer değişikliği onları etkilemedi hiç. Neyse... Oyun başladı. Boylu poslu, hoş bi oğlan çıktı sahneye. Biraz –palyanço- giyimliydi ama, “sanat” dedik geçtik. Meğer değilmiş!!!!! Oyun tam bir fiyasko! Ben gittim, siz gitmeyin diye anlatıyorum.... Türkçe sözlü opera dinlemek; üstelik sadece müziğe uyumlu olsun diye yazıldığı pek belli türkçe sözlü opera dinlemek, çelik gibi sinir gerektiriyor. Oyun –gençliğe- yönelik olduğundan olsa gerek; insanı gerizekalı yerine koyan dialoglar, komik olmanın anlamını kavrayamamış oyuncular, abuk kostümler ve 40 yaşın altında olmadığına yemin edebileceğim oyuncuların 18 yaşındakileri canlandırmasıyla oluşturulmuş samimiyetsiz, çirkin, anlamsız bir şey... Kimse kusura bakmasın ama çok komik olacağım diye kendini pata küte yere atan (düştüğünü sanmalıyız biz burda) bir oyuncunun, yerden kalkarken “23. omur” demesiyle kahkahaya boğulan bir salonun zeka seviyesinden de, kendimin orda olma niyetinden de şüpheye düşüp, ağzımdaki sakızı daha bir hırsla çiğnemeye başladım. Ara olup da perde kapandığında montlarımızı dahi giymeden kendimizi kadıköyün soğuk sokaklarına attık. Nutkumuz tutulmuştu yahu..oha artık yani..
Neyse baktık gece planladığımızdan erken bitti, biz de barlar sokağına gidip “liman kahvesine” girdik. Orda bişiler içip sakinleştik. Biraz muhabbet ettik, kendimize geldik. Oyundan hiç bahsetmedik bi daha.. Hala da bi tuhaf oluyorum aklıma geldikçe..
İnsanların tiyatroya, operaya gitmediğinden şikayet eden yetkililere sesleniyorum burdan. Sen ülkenin gençlerine gerizekalı muamelesi yapmayı kendine şiar edindiysen, bari katılım göstermeyenleri kınama. Hatta ben ayakta alkışlamak istiyorum, beninle aynı hataya düşmeyen tüm insanlığı.. “23. omur” dendiğinde bunu komik buluyorsan sen, ya da bu oyunun yazarı; lütfen benim ödediğim vergilerden aldığınız maaşları geri verin... espri anlayışı ve dolayısıyla entellektüel kapasitesi bu kadar yerlerde gezen birilerinin, kalkıp da “sanatçı halkı eğitmekle görevlidir” demesi beni çileden çıkarmaktadır. Şu hayatta bu şekilde davrananlara beslediğim nefreti, bi de fok öldürenlere besliyorumdur heralde..
Biraz sakinleşmem gerektiğinin farkındayım... Bu akşam, yine açıklamasını okuma şansım olmadan bilet aldığım bir konsere gideceğim; korkuyorum. Bunun ismi “müzikal konseri” Umarım beni yine hayal kırklığına uğratıp, bir daha bilet alırken iki kere düşünmeme sebep olacak bi vaka ile karşılaşmam. Hayır, sinirlenip küfür ediyorum sağda solda, sanat düşmanı sanacaklar beni; ondan korkarım.
Kıssadan hisse: opera izlemek istiyorsan, referans al; daha önce izlemiş birilerinden.
Öneri kutusu : Carmina Burana, Carmen vs. (dünyada takdir gören ve burda da sergilenen operalar )
Hadi selematle...
0 yorum:
Yorum Gönder