pek çok kişinin de böyle olduğunu düşünüyorum aslında. sadece farkında değiller henüz :)
küçüklüğümden beri; -bi çeşit- şarkılar, içerden yakalar beni. ne çeşit demeyin; bilmiyorum. samimiyet kokusu aldığım belki. belki çok hareketli bi müziği olduğu halde, büyük acılar anlatan şarkılar. ya da masumane aşk şarkıları.. "öle aşığım ki, kan kusuyorum" fln tadında olanlar değil..
işte böle şarkılardan birini ilk dinlediğimde uyanmıştı, şimdi bahsedeceğim his. koşturararak annemin yanına gitmiş, şarkıyı dinletmiş ve "anne bak; bi gün biri benim için böle bi şarkı yazacak" demiştim. annem tabi güsel kızım neden olmasın kabilinden bişiler mırıldanmıştı..
o şarkı işte budur..
Shaggy - Angel
sonrasında benzer hisleri başka bi şarkıda daha hissetmiştim. o da bu..
Dante Thomas - Miss California
cumartesi gecesi; yıllardan sonra bir kez daha hissettim bunu.. bir şarkı daha yazdım beklentilerime. o kadar içen, o kadar masum, o kadar güsel ki... bayıldım..
buyrun bu :
Eurovision Winner 2009 Norway - Alexander Rybak - Fairytale
bak görürsünüz; bi gün biri benim için böle bi şarkı yapacak!
:D
0 yorum:
Yorum Gönder