AciL!

dün gece kedili evde kalmak suretiyle tabiri-i caiz ise kaşındım ve gecenin bi köründe apar topar acile götürüldüm! hayatımda ilk defa acil servis gördü bu gözler...
nefes alamıyorum, aldığım nefes parçasından da hayır gelmiyor.. hırıl hırıl ötüyorum, kızgın köpüşler gibi.. dedim heralde buraya kadarmış, ölümüm bi kedinin elinden olacakmış...
bi kızcağız ilgilendi önce benle.. hakkımda öğrenmesi gereken şeyleri sordu, sonra da elinde boyumdan büyük bi iğne ile geri geldi. (şimdi okuyacağınız kısım hiç bir şekilde abartı değildir) iğneyi görünce şöle bi dialog gelişti -hemşiranım- ile aramızda..
P: aaaaaaa! ay ama çok kocaman o iğne! şaka yapıyosun heralde...
H: sağ koluna yapacağım..
P: şakayı mı?
kız gülmedi ama... astım krizi geçirmekte olan biri için, iyiydi bence.. :D

yüzüme; hep filmlerde gördüğüm havalandırma pıçıklarından taktılar.. suratıma sıvı bişiler püskürttü.. ayrıca da alerjimi azdırdı, bi sürü burnum aktı..

üff neyse, sefillikti kısacası. sonra paşa paşa eve döndüm, bugün de işe geldim işte :(

acilen bi çözüme ihtiyacım var yaw.. astım hastasıymışım resmen! hani şu meşhur fısfıslardan yazdı doktor.. şimdi gidip onlardan alıcam..

pfff, kendine acımak da pek kötü bişi ama, zavallı ben ya :(