CeVaBeN

ineklere bayılıyorum!
neden? hiç bilmiyorum..
o ebleh suratlarına, koca göbeklerine... yani aslında tamamen fiziksel özelliklerine.. :)

ben üniversiteye kadar hiç inek görmemiştim.. yani yakından.. öle filmlerde ya da yol kenarlarında fln görmüştüm.. üniversite birinci sınıfta sakaryanın taraklı beldesine yaptığımız okul gezisinde gördüm ilk defa.. nasıl güzeldi... nasıl da aptaldı ve bu nasıl da belliydi! belki de dürüst geliyorlar bana, aptallıklarını saklamıyorlar ya.. gerçi saklamak gibi bi şansları var mı, o da tartışılır ama..
neyse, bu ineği ben sevecem diye tutturdum.. çiftçi dedi ki, "inek sevilir mi hiç?" adam üzerinden geçindiği hayvanı sevmeye hiç yeltenmemiş.. daha bi sevdim o zaman ineciği ben.. nasıl sevgiye aç göründü gözüme.. :) dedim "çağırın, sevecem" herkes bönbön suratıma bakmaya başladı.. o kadar adam, onca yıllık ömürlerinde inek çağırmaya yeltenmemişler hiç.. "inek çağırılmaz ki, kovalanır" dedi çiftçi.. hatta arka tarafa dolanıp hayvanceğizi bana doğru kovalamaya yeltendi. dedim "rahat bırak ya, vazgeçtim.. takılsın hayvan.. "
bi tane buzağı buldum yan bahçede.. bana ineği sevdiremediği için pek üzülen çiftçi, kolay hedef buzağıyı sevdirmek için çamurlu bahçeye daldı hemen. minicik buzağıcığı, yeni çıkan boynuzlarından tutup, bana doğru sürükledi.. fakat buzağı minicik de olsa, iradeli ve kuvvetli hayvan. bi noktadan sonra gitmeyeceğim diye direnmeye başladı. ben de ortada buluşmaya razı oldum.. hiç çekinmedim, o sevgiden mahrum büyüyen hayvancağızın kafasını okşayabilmek için daldım çamurlu bahçeye.. zavallı hayvancık çok korktu benden tabi.. usulca yanaştım, elimi kafasına uzattım ki.. suratıma tükürdü! ağzından ve burnundan çıkardığı tuhaf sümüksü şeyleri, suratıma fırlatıverdi.. hemen geri çekildim tabi.. çiftçi ise kendi tükürmüş gibi bi utandı.. "hapşurdu" dedi sıkılarak.. "çok yaşasın" dedim ben de.. kızmadım ama.. bırakınca kaçtı zaten hayvancık.. kendime kızdım aslında sonra.. şımarıkça bi tavır yüzünden bi bebeğin ödünü kopardım diye.. hıçkırık da tutabilirdi yavrucağı..
neyse; inekle bu ilk münasebetimden sonra, daha da bi sevmeye başladım.. sınıf arkadaşlarımdan biri nevşehirde, köyde yaşamakta idi. hayvanları, tarlaları fln vardı. ondan bana inek resmi çekmesini istedim. ama böle, yakından çekmesini, suratlarının görünmesini.. biraz tereddürt etse de, ne çok sevdiğimi bildiğinden peki dedi.. ilk gittiğinde memlekete, çekmiş getirmiş sağolsun.. yalnız onların ineği yokmuş da, komşuların varmış. benim arkadaş da kimlerde güzel inek var diye bi keşif turu atmış ilk gün. fotojenik inek aramış.. ertesi gün de, gidip en güzellerini fotoğraflamış.. bi ertesi gün ise, kapısına jandarma dayanmış.. fotoğrafını çektiği inekler çalınmamış mı? köylüler de "bu oğlan çok dolaşıyordu buralarda, o yapmış olabilir" diye ifade vermişler jandarmaya.. maksadını anlatmaya çalışmış ama "inekleri çok sevdiği için fotoğraflarını isteyen sınıf arkadaşı kız" hikayesi pek de inandırıcı gelmemiş adamlara :)
neticede olayda aklanmış ama bana da bayağı bi saydırmış..
fotoğraflar hala elimde, arada çıkarır bakarım..
özellikle de "balık gözü" denen kamera ile çekilmiş olanlara hastayım..
milka'nın da "happy cow" çikolatası tercihimdir...
:D