PRoCe

Ne zamandır aklımı toplayıp da bişiler yazamamanın sıkıntısı içindeyim.. manevi bir zorunluluk olmuş adeta blog yazmak bende.. sürekli “eksiklik” hissi ile yaşamaktayım... arada oluyor ama böle. Bi bakıyorum günde 4 yazı girebilecek kadar üretken, bazen de günlerce sessiz kalacak kadar kısır...
Kendime yeni uğraşlar bulma çabasındayım şu aralar.. keşke diyorum, biraz daha param olsaymış.. dans kurslarından, spor salonlarına koştuğum aktif bi hayatın içinde, anlamasaymışım zamanın nasıl geçtiğini.. ama yok.. bu durumda ne yapmalı? Hayata küsüp oturmalı mı? Yooo dostum yooo... elimizdeki imkanlarla neler yapılabileceğine bakmalı.. mesela...

*Son zamanlarda epeyce sardığım moda bloglarının bazılarında gördüğüm şu DIY zımbırtıları aklımı çeliyor bayaaa.. neden olmasın be ya.. giymediğim bi dünya şey var valizlere tıkılmış duran.. keser biçerim.. hem elimden de gelir.. Dİ eskiden.. yani barbie bebeklere kıyafet dikerken.. denemek lazım..

*açtığım ama hala hayata geçiremediğim diğer bloguma yazılar girmek. Eskiden yazdığım yazıların kağıttan kurtulup kalıcı olması için düşünmüştüm bu proceyi... zihni sinir'den hallice proce üretirim.. dedim bunlar böle kaybolur.. sonsuz bilgi deposuna aktarmalı.. heh işte; onları aktarabilirim..

*ALES' e çalışmak.. evet! demeyin şimdi kazandın yüksek lisansı, daha ne ales'i diye.. lazım olabilermiş, akedemik kariyer için. Benim puanımın çok da parlak olduğu sölenemez.. boş oturacağına, otur çalış haspam..

*eskiden çokça vakit ayırdığım fakat şu aralar unutmaya yüz tuttuğum farmakoloji bilgilerimi yenilemek.. evet, oldukça zevk aldığım bi eylem bu.. oturur yine kendimce notlar alır, hatırladıkça özgüven tazelerim.. fena mı?

Tabi seçenekler çoğaltılabilir.. bakalım, bunlar ilk etapta aklıma gelenler..


NOT: Beni okuyan insanlardan herhangi birinin Mersin’de yaşıyor olma ihtimali var mıdır ya? Varsa lütfen bana mail atsın.. sormak/öğrenmek istediğim bi kaç bişi var da..